1940'lı yılların İstanbul'unda, II. Dünya Savaşı'nın gölgesinde geçen hikaye, eski bir ahşap konağın günlük yaşamını merkeze alır. Her odası farklı bir ailenin yaşadığı bu yoksul konakta, küçük Kemal (Yalçın Güzelce) ve ailesi, fakirlik, açlık ve savaşın zorluklarıyla boğuşur. Yetişkin Kemal'in (Müşfik Kenter'in sesiyle) nostaljik anlatımıyla ilerleyen film, konağın sakinlerinin dayanışma, imeç ve sevgi dolu ilişkilerini bir çocuğun masum gözünden yansıtır. Dayı'nın (Emin Sivas) "Piano piano bacaksız" (Yavaş yavaş, İtalyanca) uyarısıyla Kemal'in maceraları, komşular arasındaki komik ve dokunaklı anılarla örülür. Konağın bahçesindeki kuyuya düşen bir ışık huzmesi, bu umut dolu topluluğun hayatını sihirli bir şekilde değiştirebilecek midir? Film, dönemin sosyo-ekonomik taşlamalarını yaparken, yoksulluğa rağmen mutluluğu ve barış özlemini vurgular.